Porady

Pozytywne rodzicielstwo. część 2. Być dobrym rodzicem.

Wychowywanie dziecka jest zadaniem niezwykle trudnym, nie dziwi więc to, że czasami także rodzic potrzebuje pomocy.
Pojawiają się wątpliwości i pytania:
Czy jako rodzic postępuję dobrze? Czy popełniam błędy? Czy w zachowaniu dziecka występują zmiany?
Czy moje dziecko chce coś mi powiedzieć?
Pytania te są dowodem na to, że zależy nam na osiągnięciu rodzicielstwa na najwyższym poziomie.
Najprostszą metodą uzyskania odpowiedzi na te pytania jest zaangażowanie się w życie dziecka.

• Rozmawiaj z nim i słuchaj go.
• Tak często jak to możliwe, spożywajcie wspólnie rodzinne posiłki i rozmawiajcie np. o minionym dniu.
• Nie rozwiązuj problemów za dziecko, zachęcaj je do proponowania własnych rozwiązań, które według niego będą najlepsze.
• Poświęć czas wieczorami na czytanie dziecku. Dzieci pozytywnie reagują na tę formę zainteresowania
  i bliski kontakt z nimi. Często odwzajemniają się szczerością.
• Baw się i graj z dzieckiem.
• Zachęcaj dziecko do nawiązywania przyjaźni i rozwijania zainteresowań.
• Pomagaj dziecku w dokonywaniu wyborów.
• Słuchaj uważnie dziecka, aby poznać jego punkt widzenia.

Przygotowała Beata Stefańska – pedagog szk. w SP 12
Źródła:
„Rodzice, którzy słuchają, chronią swoje dzieci” – Poradnik dotyczący nawiązywania prawidłowych relacji w rodzinie i otoczeniu.Publikacja Zarządu Służby Zdrowia (Health Service Executive, HSE) w ramach narodowego programu ochrony dzieci,
strona internetowa: Pogotowie kryzysowe.

Pozytywne rodzicielstwo. część 1.

Istnieje kilka podstawowych zasad, dzięki którym rodzice mogą lepiej wykorzystać relacje z dziećmi i zasłużyć na miano rodziców pozytywnych.

• Dzieci muszą czuć się bezpieczne, kochane i doceniane.

Pozwala im to nabrać pewności siebie i poznać swoją wartość. Jeśli dziecko postępuje właściwie, powiedz mu to!
Pochwały spowodują, że dziecko będzie chciało słyszeć je ponownie, a ponadto  staną się impulsem do dalszego pozytywnego działania.

• Jeśli zajdzie taka potrzeba, należy postępować stanowczo i  konsekwentnie.

Chwiejność osądów, zmiana postanowień lub postępowanie niezgodne z podjętymi decyzjami można wywołać skutki odwrotne do zamierzonych. Dziecko nabierze przeświadczenia, że jego nieprawidłowe zachowanie nie wywołuje nieprzyjemnych dla niego konsekwencji.

• Słuchaj swojego dziecka i rozmawiaj z nim — zawsze warto!

 Dziecko musi wiedzieć, że może wyrazić swoje pozytywne i negatywne uczucia w bezpiecznym, pełnym miłości otoczeniu.
Pozwoli mu to również na rozwinięcie potrzebnych na co dzień umiejętności językowych, dzięki którym wyrazi swój nastrój, począwszy od stanu frustracji, skończywszy na euforii  i radości. Ponadto umożliwi na zaaklimatyzowanie się w szkole.

• Wykonuj ze swoim dzieckiem rzeczy, które sprawiają wam przyjemność — bawcie się!

• Należy pracować zespołowo. Rodzice i inni dorośli powinni pracować wspólnie, być zgodni i konsekwentni.
  Rodzice i opiekunowie powinni odpowiednio wcześnie opracować reguły i zasady podejmowania decyzji.

Przygotowała Beata Stefańska – pedagog szk. w SP 12
Źródła:
„Rodzice, którzy słuchają, chronią swoje dzieci” – Poradnik dotyczący nawiązywania prawidłowych relacji w rodzinie i otoczeniu.Publikacja Zarządu Służby Zdrowia (Health Service Executive, HSE) w ramach narodowego programu ochrony dzieci,
strona internetowa: Pogotowie kryzysowe.

Przed sprawdzianami, egzaminami – można lepiej
zadbać o  pracę mózgu u dzieci i młodzieży uczącej się.

Mózg to najważniejszy narząd w naszym ciele. Profilaktyka jest tu bardzo istotna,
a wśród niej właściwe odżywianie, czyli dieta odpowiednia dla mózgu (szczególnie
u dzieci i młodzieży rozwijającej się i przy dużym wysiłku intelektualnym).
Ważne jest, aby cały organizm miał jak najlepsze składniki do budowy nie tylko mózgu,  innych własnych  komórek, tkanek, struktur, płynów. Jakie pokarmy spożywać, aby mieć zdrowy i sprawnie działający mózg?

1. Potrzebna jest dieta bogata w kwasy tłuszczowe omega 3 i 6: najlepiej dzikie ryby morskie, orzechy laskowe, awocado, żółtka jaj (na miękko) od kur na wolnym wybiegu, nasiona chia, czerwona papryka, siemię lniane, dobre oliwy
   i oleje tłoczone na zimno, pełnotłusty biały ser wiejski, jagody.
2. Odżywienie mózgu można dokonywać poprzez …. zminimalizowanie spożycia cukru. Okazało się, że cukier jest cichym zabójcą mózgu, gdyż jego nadmiar przyczynia się do powstawania stanów zapalnych m.in.w obrębie tego narządu, a mózg nie odczuwa bólu.
3. Mózg składa się w 80% z wody, należy dbać o odpowiednie nawodnienie. Przy zbyt małej ilości nawodnienia mózg zmniejsza swoją objętość, a to może powodować bóle głowy.
4. Inne produkty odżywiające mózg i tym samym pozytywnie wpływające na wysiłek umysłowy: daktyle, banany, pestki słonecznika i dyni, płatki owsiane, nasiona sezamu, pełne mleko, kasze, orzechy włoskie, migdały, świeże kiełki, kakao, mleko pełnotłuste, arbuz, brzoskwinie.
5. Co jeszcze poprawia pracę mózgu – aktywność fizyczna, przebywanie
   z pozytywnymi ludźmi, pasje oraz …. słuchanie muzyki Mozarta.

Młode osoby ze zdiagnozowanymi zaburzeniami psychicznymi i neurologicznymi po wprowadzeniu diety nakierowanej na odżywianie mózgu odczuwają poprawę samopoczucia i zdrowia.

Przygotowała Beata Stefańska – pedagog szkolny

Żródło: artykuł „Dieta usprawniająca pracę mózgu” /Dr Marek Roland – biofizyk,Olga Pietkiewicz- dietetyk /almanach miesięcznika „zdrowie bez leków” tom2, wyd.1, Łódź 2019.

Jak wspierać nastolatka – część 1 –
dobre praktyki dla Rodziców

• WIEDZA
  Pozyskuj wiedzę o specyfice dojrzewania.Każdy jest inny, przypomnij sobie, jak to było z Tobą…
  Warto wiedzieć, co jest normalnym zachowaniem, a co rzeczywistym problemem.
• UWAŻNE SŁUCHANIE
  Podczas rozmowy upewniaj się pytaniami, czy dobrze rozumiesz komunikaty swojego dziecka.
  To jest także ważny sygnał dla nastolatka, że go słuchasz ze zrozumieniem.
  Unikaj uogólnień „ty zawsze”, „ty nigdy” i nie zadawaj wiele pytań ani nie udzielaj wielu rad.
• WSPÓŁODCZUWANIE
  Zastanów się, co w danej chwili czuje Twoje dziecko.  Nie oceniaj emocji oraz uczuć, nie pytaj, dlaczego czuje to, co czuje.
  Jeśli jest okazja, Ty też powiedz o swoich odczuciach.
• AKCEPTACJA
  Jeśli nie akceptujesz jakiegoś negatywnego zachowania swojego nastolatka, powiedz to, ale w taki bezpieczny sposób, aby nie poczuł się odrzucony.
  Nastolatek chce być akceptowany i kochany (jak każdy człowiek).
  Nastolatek krytykowany, pozbawiony akceptacji, szybko nabierze przekonania, że nie jest kochany.
  Unikamy zdań typu „mam ciebie dość”, „zamknij się”, „jesteś za młody”. Unikamy szantaży emocjonalnych typu „zabijesz mnie tym swoim zachowaniem”, „wpędzisz mnie do grobu”.
• SZACUNEK
  Nie bądź agresywny, bez względu na sytuację. Nigdy nie szarp, nie policzkuj, nie obrażaj, nie poniżaj, nie krytykuj zwłaszcza przy innych osobach. Nie wpędzaj w poczucie winy, nie porównuj z innymi. Nikt nie zasługuje na to, aby doświadczać przemocy.
  Dawaj przykład swoim opanowaniem.

 Jak wspierać nastolatka – część 2 –
dobre praktyki dla Rodziców

• PRYWATNOŚĆ
  Pamiętaj, że podobnie jak Ty, Twój nastolatek ma prawo do prywatności. Daj mu przestrzeń, szanuj niezależność i intymność. Jeśli nie ma wyjątkowo ważnych powodów, nie przeszukuj jego rzeczy, nie sprawdzaj maili, itp.

 

• USAMODZIELNIANIE
  Proporcjonalnie do dojrzałości dziecka, pozwól mu decydować w sprawach, które jego dotyczą.
  Nie da się nauczyć samodzielności przez wymaganie jedynie posłuszeństwa.
  Unikaj nadopiekuńczości i przesadnej kontroli.
  Nie wymuszaj na dziecku, aby realizowało Twoje niespełnione marzenia
  i ambicje.

 

• KONSEKWENCJE
  Dobrze jest wyjść poza schemat: „kara – nagroda” i zrozumieć przyczyny zachowania dziecka.
  Ostrożnie z odbieraniem przywileju korzystania z internetu, komputera, tabletu, smartfona. Takie ograniczenie niesie ze sobą wykluczenie z grupy rówieśniczej. Kontroluj i karz mądrze. biorąc pod uwagę wrażliwość dziecka.

 

• ROZWÓJ
  Wierz w potencjał swojego nastolatka.
   Doceniaj wysiłek, a nie tylko osiągnięcia.
  Mów prawdę, nie schlebiaj i  bądź otwarty na jego marzenia. Nie podcinaj skrzydeł. Jeśli Twoje dziecko będzie dużo pracowało, zaangażuje się i włoży sporo wysiłku
  (z Twoim wsparciem), może uda się je zrealizować.

 

• MĄDRA OBECNOŚĆ
  Wygospodaruj czas  dla dziecka i spędzajcie go w taki sposób, aby była to przyjemność dla każdego – hobby, extra zakupy, spacer, gry planszowe, wyjście np. na pizzę, na dobry deser, czy wyjście do muzeum, albo do cioci, ugotujcie coś  wyjątkowego, wypijcie razem herbatkę przy domowym cieście.
  Takie działania scalają rodzinę i stanowią ochronę przed szukaniem „innych rozrywek”, np. nieodpowiedniej grupy znajomych, alkoholu, narkotyków itp.

Beata Stefańska
żródło: Tomasz Bilicki, konsultacja prof. UAM dr hab. Jacek Pyżalski

 

Wszyscy chcemy, aby nasze dzieci były zdrowe i szczęśliwe.

Rodzice a dzieci – jak najlepiej chronić i te młodsze i te dorastające dzieci.

Udowodniono, że największą moc chroniącą mają:

• Okazywanie miłości – czułość, przytulenie, uśmiech, dotyk, mów dziecku, że jest dla Ciebie najważniejszą osobą, że zależy Ci,
  by było zdrowe i szczęśliwe.
• Zainteresowanie życiem dziecka – poznaj jego przyjaciół, znajomych oraz zainteresowania i sposoby spędzania czasu wolnego, próbuj zainteresować  je jakimś tematem, hobby, aktywnością, rozbudzić pasję, rozwijać uzdolnienia.
• Dobre porozumiewanie się z dzieckiem – rozmawiaj z nim często, pytaj, jakie jest jego zdanie, uważnie słuchaj, nie krytykuj, nie poniżaj, rozmawiaj także na trudne tematy jak dojrzewanie, zagrożenia (aby rozmawiać na trudne tematy, nie trzeba być ekspertem, ale warto jednak dowiedzieć się więcej korzystając z wiarygodnych materiałów).
• Zdrowa dyscyplina – postaw jasne granice, wyraź zdecydowany sprzeciw wobec nadużywania np. telefonu, komputera, podaj oczekiwania dotyczące godzin powrotu do domu, kontaktów z rówieśnikami, sprawdzaj, na co wydaje swoje kieszonkowe.
• Wspieranie dziecka – doceniaj wysiłki, chwal (podnosisz tym jego poczucie własnej wartości), zapewniaj, że zawsze może liczyć na twoją pomoc i zawsze będziesz je wspierać.
• Wartości – to ważne, aby świadomie przekazywać dziecku wartości.

Beata Stefańska

źródło
/na podstawie materiałów Ministerstwa Zdrowia w ramach kampanii społecznych/

Bezpieczne i dobre korzystanie z zasobów Internetu –
tzw. netykieta.

Jeśli chcesz być dobrze traktowany w sieci przede wszystkim Ty bądź dobry dla innych internautów. Aby zapobiec „wpadce”, przeczytaj netykietę i  naucz się jej na pamięć!

• Nie rozsyłaj internetowych łańcuszków (łańcuszek internetowy to wiadomość zawierająca prośbę o rozesłanie jej do jak największej liczby internautów, jest popularną formą spamu).
• Staraj się nie nadużywać emotikonek (uśmieszków, buziaczków,itp).
• Bez potrzeby nie pisz dużymi literami, gdyż oznaczają one KRZYK.
• Nie rób drugiemu, co Tobie niemiłe. Nie prowokuj kłótni w sieci. Staraj się nie irytować innych internautów. Nie obrażaj innych użytkowników sieci. Nie daj się sprowokować.
• Pamiętaj: również w internecie jesteśmy odpowiedzialni za swoje działanie, a sposób wypowiadania świadczy o twoim wychowaniu.
• Szanuj cudzą własność. Nie podpisuj się pod czyimiś wypowiedziami czy pracami.
• Korzystając z materiałów znalezionych z sieci, zawsze podawaj źródło ich pochodzenia.
• Zwracając się do konkretnego internauty, pamiętaj o używaniu dużej litery
  w zaimkach: Ty, Tobie, Ciebie, itp.

• Nie umieszczaj w Internecie nielegalnych, nieprawdziwych lub niezgodnych
  z prawem
• Nie zakładaj sobie niepotrzebnych kont e-mail, czy grup.

Przygotowała Beata Stefańska pedagog szkolny
źródło:  sieciaki.pl

Gry komputerowe w życiu dzieci i młodzieży

Wszyscy obserwujemy, jak cyfrowy świat coraz bardziej wnika w życie dzieci i staje się ich codziennością.
Gry komputerowe  stanowią powszechną formę spędzania czasu wolnego przez uczniów.
Rozrywka ta nie tylko się nie nudzi, ale staje się bardzo atrakcyjna dla młodego odbiorcy.
Gry cyfrowe  pozwalają doświadczyć wiele fascynujących przygód w wirtualnym świecie,  niezwykle silnych przeżyć, emocji  i wrażeń.
Są oczywiście gry edukacyjne, rozwijające osobowość, czy zainteresowania, jednakże młodzi internauci interesują się coraz częściej
(a nawet nagminnie) innymi, niebezpiecznymi grami.

Ta nowoczesna forma zabawy i rozrywki niesie duże zagrożenia dla dzieci i młodzieży.
Świat gier fascynuje coraz młodszych. Zjawisko gier elektronicznych zasługuje na baczną uwagę. Często przeraża ogromnym ładunkiem przemocy. Budzi niepokój i nie ma wątpliwości co do negatywnego wpływu treści na rozwój dziecka.
Przemoc, śmierć, krew, podstęp, wojna, nienawiść, walka, wrogość, brutalność, wulgarny język, seks, pornografia, świat nierealny, bez wartości. Te rzeczy występują w zwykłych grach komputerowych i dzieci mają do nich dostęp, niejednokrotnie za przyzwoleniem dorosłych (czasem do końca nieświadomych).

Co się dzieje w głowach i umysłach młodych użytkowników? Jak się dzieciak napatrzy, nasłucha, wejdzie głęboko emocjonalnie w wirtualny świat (w grach nie da się zachować dystansu), poprzeżywa – to w pewnym momencie musi odreagować – w życiu realnym.
Można sobie wyobrazić, jakie konsekwencje to może powodować: problemy w życiu rówieśniczym, społecznym, szkolnym, spustoszenie w delikatnej i niedojrzałej jeszcze psychice dziecka.
Takie gry są bardzo szkodliwe psychicznie i moralnie, nie pomagają w rozwoju, lecz wpływają destrukcyjnie.
Uczą agresywności, powodują alienację społeczną, zaburzają kontakty ze światem zewnętrznym.  Powodują napięcie emocjonalne, obojętność na dobro. Młodzi użytkownicy mogą zatracić takie cechy jak: czułość, cierpliwość, delikatność, troska o drugiego człowieka. Prowadzą do zafałszowania obrazu świata.
Szybko przesuwające się obrazy dezorganizują  też mechanizm percepcji. Zdarza się,że dziecko spędza  wiele godzin  przed komputerem, smartfonem, a stąd już krok do uzależnienia, zaburzeń psychosomatycznych, czy układu nerwowego.

Chronić dzieci i młodzież.
Warto się zastanowić nad zjawiskiem gier cyfrowych i zrobić co się da, aby przed ich zgubnym wpływem chronić młodsze pokolenie oraz  reagować, szukać wiedzy i wsparcia.
Przydatne telefony, strony i linki:
* Telefon dla Rodziców i Nauczycieli -Bezpieczeństwo dzieci-bezpłatna pomoc : 800 100 100
*  Telefon Zaufania dla Dzieci:  Fundacja „Dajemy Dzieciom siłę” : 116 111
* Dbamy o bezpieczeństwo polskiego internetu www.cert.pl
*  necio.pl
*  www.sieciaki.pl

przygotowała Beata Stefańska – pedagog szkolny SP 12.
źródła:
– broszura pn.” bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne dzieci i młodzieży” Regionalne Centrum Polityki Społecznej w Łodzi,
– materiały policji

Drogi nasz Uczniu „Dwunastki” zwróć się do pedagoga szkolnego, szczególnie gdy:

• • • • jesteś osamotniony,
      • czujesz, ze nikt Ciebie nie rozumie,
      • jest Ci źle,
      • niełatwo Ci porozumieć się z rówieśnikami, rodzicami, nauczycielem,
      • masz trudności z nauką,
      • masz problemy osobiste, rodzinne,
      • potrzebujesz pomocy,
      • chciałbyś porozmawiać,
      • nie wiesz co robić,
      • masz dobre pomysły i chcesz się nimi podzielić,
      • czujesz, że chciałbyś o coś zapytać ….

Nie ma takiego problemu, którego nie da się rozwiązać, niektóre z nich wymagają tylko więcej czasu.
Jestem dla Ciebie i służę Ci pomocą i wsparciem. 

 Szanowny Rodzicu, zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

• • • • niepokoi Cię zachowanie dziecka,
      • chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach,
      • chcesz porozmawiać o funkcjonowaniu dziecka w szkole,
      • potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania,
      • masz pytania i nie wiesz, do kogo się z nimi zwrócić,
      • przydała by Ci się konsultacja w trudnych sprawach rodzinnych,
      • czujesz, że potrzebujesz pomocy …

Zapraszam serdecznie, Beata Stefańska, pedagog szkolny 😊

Rodzic jako pierwsza linia wsparcia dla swoich dzieci.

Ważne, aby rodzice starali się zadbać o bezpieczną przestrzeń dla swoich dzieci, gdzie będzie miejsce na wspólną rozmowę
i dzielenie się swoimi przeżyciami. Poniższe wskazówki pomogą w zbudowaniu atmosfery zrozumienia i wsparcia w relacji między rodzicami a dziećmi.

Traktuj problemy swojego dziecka poważnie – nawet jeśli uważasz, że sytuacja, w której się znalazło jest czymś przejściowym i w perspektywie upływu czasu mało istotnym, pokaż swoje wsparcie i pochyl się nad tym. Kiedy dziecko opowiada Ci o swoim problemie, nie mów do niego: „Nie przesadzaj”, czy „Inni ludzie mają gorzej”. W zamian za to powiedz,
że jesteś tu dla niego i że zawsze go wysłuchasz.

Wysłuchaj – staraj się nie udzielać rad zbyt pochopnie. Bardzo ważne jest, abyś najpierw zrozumiał punkt widzenia swojego dziecka i mu to zrozumienie pokazał. Bardzo często dzieci i młodzież potrzebują po prostu kogoś, kto ich wysłucha.

Rozmawiaj z dzieckiem – nie wystarczy pytanie „Jak było w szkole?”; warto pytać o szczegóły i pokazywać,
że ciekawią nas zainteresowania dziecka.

Obserwuj swoje reakcje – pomyśl nad tym, dlaczego niektóre sytuacje wywołują w Tobie silne emocje – być może jest
to bardziej związane z Twoimi przeżyciami, a nie przeżyciami dziecka. (Może sam miałeś kiedyś z czymś podobny kłopot lub niespełnioną potrzebę? Zastanów się, na co reagujesz negatywnie i dlaczego. Warto przyjrzeć się własnym potrzebom).

Masz prawo powiedzieć „nie wiem” – jako rodzic nie musisz znać odpowiedzi na wszystkie pytania. Ważne jest, abyś dołożył wszelkich starań, by znaleźć osobę, która te odpowiedzi zna i dziecku pomoże.

Nie bój się skorzystać z pomocy specjalistów – jeśli zauważasz, że sam nie jesteś w stanie udzielić dziecku pomocy, skorzystaj z konsultacji z lekarzem psychiatrą lub psychologiem.                                                  Psycholog: Natalia Muszyńska

Jak wspierać zdrowie psychiczne dziecka?

Ważna rola rodziny. Dziecko wynosi z domu podstawowe kompetencje psychospołeczne, umiejętność radzenia sobie w sytuacjach trudnych i zagrażających zdrowiu psychicznemu. Dziecko, które ma poczucie wsparcia ze strony rodziny lepiej radzi sobie z wyzwaniami szkolnymi.

Pozytywne środowisko domowe. Ogólnie rzecz biorąc, starasz się je zapewnić swojemu dziecku w domu każdego dnia. Atmosfera w domu – stworzenie środowiska, które pomaga dziecku, nastolatkowi czerpać przyjemność i zainteresowanie życiem.

Domowe czynniki ochronne dla zdrowia psychicznego dziecka: • wsparcie, • troskliwe relacje, • pełne szacunku interakcje (między rodzicem a dzieckiem / nastolatkiem i rodzeństwem), • akceptacja różnic, • szanse na sukces, zaangażowanie i wkład, • uznanie,docenienie, • optymizm, • pozytywne zachowanie, • zrozumienie i akceptacja uczuć,
• regulacja emocji, oraz konstruktywne rozwiązania.

Jasne oczekiwania. Dziecku łatwiej funkcjonuje się w środowisku, które jest dla niego/niej przewidywalne i którego zasady są zrozumiałe. To jednocześnie buduje poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Daje podstawy do lepszego funkcjonowania społecznego.

Wsparcie rozwoju dziecka do wdrożenia: mapa talentów i pasji – metoda wspiera rozwój samoświadomości i refleksyjności u dzieci i młodzieżyoraz wzmacnia poczucie własnej wartości. Usiądźcie razem i stwórzcie na dużej kartce A3 wspólną mapę talentów i pasji odpowiadając sobie na pytania (możecie sobie pomagać odnaleźć odpowiedzi na te pytania):
1. Co uważam za swój talent? 2. Co jest moją pasją? 3. Co ostatnio dobrze mi się udało? Dziennik wdzięczności to forma wspierania zdrowia psychicznego poprzez pracę nad rozwojem duchowym, wewnętrznym. Metoda ta wymaga stworzenia dziennika, estetycznie odpowiadającego osobie z nim pracującej (możecie stworzyć taki dziennik razem. W zeszycie na koniec dnia należy odpowiedzieć sobie na pytania: 1. Co dobrego mnie dzisiaj spotkało? 2. Co dobrego wniosłem w ten świat?
3. Jak wyglądał mój dzień i jak oceniam swoje zachowanie? Wspólne poszukiwanie rozwiązań – Metoda wspierająca rozwijanie u dziecka/nastolatka umiejętności konstruktywnego radzenia sobie z trudnościami. Wysłuchaj, co dziecko czuje i czego potrzebuje. Streść punkt widzenia dziecka. Wyraź swoje uczucia i potrzeby. Zachęć dziecko do wspólnej „burzy mózgów”. Zapisz wszystkie pomysły, nie oceniaj ich. Wspólnie zadecydujcie, które pomysły Wam się nie podobają, które są dobre i jak je wprowadzić w życie.

                     WWW.MYSLEPOZYTYWNIE.PL

                                                                                                                                                            pedagog szkolny: Beata Stefańska

Zrozumieć nastolatka ….
Rodzicu, aby zrozumieć wewnętrzny świat nastolatka i  mieć lepszą z nim relację – przeczytaj poniżej wybrane skuteczne metody, czyli, co Ty możesz zrobić:

• • • otwartość, spokojna atmosfera, empatia, bezpieczeństwo w kontakcie z dzieckiem (nastawienie przychylne, przyjazne),
    • spojrzeć na dziecko inaczej – nie tylko z poziomu swojej racji –
      spojrzeć z poziomu serca, z miłością, delikatnością i łagodnością,
    • spokój i opanowanie, czyli przekroczyć barierę własnej frustracji (zniecierpliwienie, złość, krzyk),
    • nie wracać do zranień, nie wypominać, odpuścić,
    • dążenie do przebaczania, kompromisu, porozumienia i zgody,
    • minimalizować krytykowanie i osądzanie (przeważnie dla upustu własnych napiętych emocji),
      bo lepiej mieć relację niż rację,
    • w pewnych momentach lepiej jest, gdy się przemilczy (ścierpi się) zachowanie nastolatka, niż zrobi coś, powie, co może zaognić sytuację i niepotrzebnie „nakręcić spiralę zła”,
    • Są prawdy, które lepiej mówić rano; są prawdy, które lepiej powiedzieć po południu albo dopiero wieczorem, ale są też takie prawdy, których lepiej wcale
      nie wypowiedzieć!

pedagog szkolny – Beata Stefańska

 

  „Poradnik dla Rodziców. Rola rodziny i osób bliskich w promocji zdrowia psychicznego i w zapobieganiu zachowaniom autodestrukcyjnym młodzieży”. W publikacji omówiono istotne kwestie dotyczące wieku dorastania, takie jak: zadania rozwojowe nastolatka, odporność psychiczna, dobrostan psychiczny, trudne tematy do rozmowy z nastolatkiem, młodzież szczególnego ryzyka, sygnały ostrzegawcze, poważne kryzysy, depresja i inne zaburzenia psychiczne, rozmowy z dzieckiem w kryzysie.   Poradnik zamieszczony jest (pośród innych materiałów edukacyjnych) na stronie MEN – Wsparcie uczniów w powrocie do szkół-materiały edukacyjne/ wykaz materiałów edukacyjnych/.

https://liblink.pl/Pvdi8DFOqx

pedagog szkolny Beata Stefańska